گـــــاهی ارزش واقعی یک لحظه را
تــــا زمــــانــی که به یک "خـاطره" تبدیل شود نمی‌فهمیم!
اعتبار آدم ها به حضورشان نیست
به دلهره ایست که در نبودشان ایجاد میکنند ...
نشد دیگه... (خیلی مهم بود- خیلی مهم نبود) برام اما شاید خدا (خواست _ نخواست) شاید تقدیر این
(بود_ نبود).
Asan man nemidonam ena masola chera enjorian raftam toy amozesh khanome enjori neshaste bod.
migam khanom rize nomaratamo bede rusho mikone un taraf fekr karde ki hast. Heyf ke karam dastesh gire vagarna …
Asan vel konim en harfaro .asle ghaziye e paeine:
Beresad be daste saed :
Nemidonam barat peygham gozashtam ya na be khatere hamin dg vasat nemifrestamesh haminja migam ke moshkelam hal shod merci ke be fekram bodi
یادمان باشد وقتی کسی را به خودمان وابسته کردیم ، در برابرش مسئولیم !!
در برابر اشکهایش ..شکستن غرورش ...لحظه های شسکتنش در تنهایی ولحظه های بی قراریش ....
واگر یادمان برود در جایی دیگر سرنوشت یادمان خواهد آورد واین بار ما خود فراموش خواهیم شد ...
می گویند: کلمات گاهی بار معنایی خود را از دست می دهند...این روزها "دوستـــــت دارم" ها دیگر قلب
کســـی را به تپش وا نمیدارد ! و گونه کسی را سرخ نمیکند ! می گویـــــــــم : مشکل از دوست داشتن
نیست مشکل از تکـــــــــرار بی اثبات است...
او همــــ آدم استـ
اگـــــــر دوستتــ دارم هـــآیتـ را نشنیـــــده گرفتــــــ
غصه نخــــور
اگــــر رفتـ گریـــــــه نکن
یکــــ روز چشمــــهآی یکــــ نفر عــــآشقش میکند
یکـــــ روز معنی کمـــ محلی را می فهمد
یکــــــ روز شکستـ ن را درک میکند
آن روز می فــــــهمد آه هـآیی که کشیدی
از تـــــه ِ تـــــهِ قلبتـــــ بوده!
می فهــــمد شکـــــستـ ن یک آدم تــــآوان سنگینی دآرد.