...

 
 
برای ترک
همیشه دکتر و دوا نیاز نیست!
گاهی . . .
سنگینی حرفی . . .
تلخی نگاهی . . .
خوب ترکت می دهد .

خـ ـدایـآ ...


خـ ـدایـآ ...

 خـَســ تــہ اَم ... !

 بـہ بُـزرگـیـتــ قـ ـسَـم اَز صَـ ـبورے خـَســ تــہ اَم

 اَز فــَریآدهـ ـایـے کہ دَر گـ ـلویـَ ـم خَــفہ مــآند و مےمآنـد

 از بعض هایـے که شـَبــ هـا بآلِـشـَ ـم رآ خیـ ـس نمےکُـ ـند!

 وَ تـُ ـو شــآهِـد آن هَــسـتے

 از حَــرفــ هـایـے کہ زِنـ ـده بـہ گـ ـوُر شُــد دَر دِلـَـم

 آسـ ـان نیــسـتـــ دَر پــَـس خــَنـ ـده هـاے مـَصــنوعــے

 بغض هـاے دِلـَتــ رآ پـنهــان کـُـنــے!

...


مــزرعـه را..
ملـــخ هــا جــویــدنــد !
و مــا ..
بــــرایِ کـلاغهــا “متـــرسک” سـاختــــیم !
و ایـن بــود ،
شــروعِ جـــــهالــت …!